Η Οθωμανική Αυτοκρατορία και ο Μακεδονικός Αγώνας
Για την προσφορά του χωριού, χαρακτηριστικά γράφει ο Καραβίτης : «Σε κανένα χωριό της Μακεδονίας δεν εχύθη τόσο αίμα αντάρτικο, εκτός του Λεχοβίτικου, όσον εις το Λέχοβο». Στα χρόνια του μακεδονικού αγλωνα το Λέχοβο υπήρξε προπύργιο του ελληνισμού. Αποτέλεσε το καταφύγιο και το ορμητήριο των μακεδονομάχων που έδρασαν στη Δυτική Μακεδονία. Εδώ έδρασαν πολλοί γνωστοί οπλαρχηγοί, όπως ο Παύλος Μελάς, ο Γεώργιος Κατεχάκης («καπετάν-Ρούβας»), ο Γεώργιος Δικώνυμος-Μακρής, ο Γεώργιος Σεϊμένης, κ.ά. Με έδρα το Λέχοβο έδρασε μεγάλο σώμα Κρητικών από την Ανώπολη Σφακίων. Πολλοί από αυτούς μνημονεύουν το Λέχοβο στα απομνημονεύματά τους και αναφέρουν τις “κρυψάνες” του, τα καταφύγια, που βοήθησαν στην υπόθεση του αγώνα.
Από τους μακεδονομάχους που έδρασαν εδώ, το πρώτο θύμα του Μακεδονικού Αγώνα ήταν ο Γεώργιος Σεϊμένης από την Ανώπολη Σφακιών, ο οποίος τραυματίστηκε στο Όστιμο, συνελήφθη από τους Βούλγαρους, βασανίστηκε και εκτελέστηκε κατόπιν προδοσίας στις 23/24 Ιουλίου του 1903. Επίσης στο χωριό σκοτώθηκε ο καπετάν Λιάπης και 7 αντάρτες στις 5 Νοεμβρίου 1905 σε μάχη με τον τουρκικό στρατό στη θέση της Αγίας Τριάδας. Σημαντικός Λεχοβίτης μακεδονομάχος οπλαρχηγός ήταν ο Ζήσης Δημουλιός («καπετάν-Ζήσης).
Στο Εθνικό Λαογραφικό Μουσείο Λεχόβου εκτίθενται πολλά ιστορικά αντικείμενα από την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα, όπως στολές, όπλα, προσωπικά αντικείμενα, εικόνες και φωτογραφίες αγωνιστών κλπ. Προς τιμήν των νεκρών μακεδονομάχων του Λεχόβου έχει ανεγερθεί ειδικό ηρώο στον περίβολο του ναού του Αγίου Μηνά.
Ο Παγκόσμιος Πόλεμος
Μια από τις τελευταίες μάχες του πολέμου 1940-41, η Μάχη της στενωπού της Κλεισούρας, διεξήχθη στο Λέχοβο στις 13 Απριλίου 1941 μεταξύ γερμανικών και ελληνικών στρατευμάτων. Στην προσπάθεια να ανακόψουν τη γερμανική Βέρμαχτ σκοτώθηκαν 50 Έλληνες αξιωματικοί και οπλίτες. Για να τιμήσει τη μνήμη τους, το 2003 η κοινότητα της κωμόπολης έστησε ένα καλλιμάρμαρο ηρώο με τα στοιχεία των πεσόντων (ονοματεπώνυμο, βαθμό, στρατιωτική μονάδα και τόπο καταγωγής), στην είσοδο του χωριού, δίπλα στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία.
Εθνική αντίσταση
Οι κάτοικοι του Λεχόβου συμμετείχαν ενεργά στην Εθνική Αντίσταση του 1941-44, με αποτέλεσμα να υποστούν τα αντίποινα των γερμανικών δυνάμεων κατοχής. Από τις 23 έως τις 26 Ιουλίου του 1943 οι Γερμανοί και οι συνεργάτες άνδρες του Πούλου καθώς και πράκτορες της Οχράνας εισέβαλαν στο χωριό, το πυρπόλησαν και το λεηλάτησαν εξολοκλήρου.
Εκτελέσθηκε στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Θεσ/νίκη ο Παπανικόλαος Τέλκας στις 2 Ιουλίου του 1943, ενώ βασανίστηκε και υπέκυψε ο Πέτρος ο Πεντόλας. Μεταξύ των καμένων κτηρίων ήταν και η αξιοσημείωτη βιβλιοθήκη της κωμόπολης που είχε ιδρυθεί το 1927 και περιείχε συνολικά 5.000 τόμους. 30 αντάρτες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κατάγονται από το Λέχοβο με πιο γνωστό τον Καπετάν Αμύντα (Κοσμά Σπανό). Λόγω του ολοκαυτώματος που υπέστη, το 1998 το Λέχοβο χαρακτηρίστηκε μαρτυρικό χωριό με το Προεδρικό Διάταγμα 398/98. Είναι μέλος του “Δικτύου Μαρτυρικών Χωριών και Πόλεων της Ελλάδας”.
Προς τιμήν των νεκρών Λεχοβιτών του Έπους του Σαράντα και της Εθνικής Αντίστασης 1941-44 έχει ανεγερθεί ειδικό ηρώο με τα ονόματά τους στην πλατεία του χωριού.
